زمانی که نظری که در باره نمودار درختی بود دیدم سریع یاد شب امتحان افتادم چون ما عادت کردیم شبای امتحان یک نمودار درختی بزرگ بکشیم و بشینیم همچون یک بز حفظش کنیم
بارها به رفیقای هم اتاقیم گفتم اگه این استاده مرده و ادعا میکنه خیلی چیز به ما یاد داده، فقط اجازه بده این نموداره رو بیارم سر جلسه نامردم 100 نگیرم!
به نظرم یک اشکال اصلی که تو این نظام درس خوندن دانشگاه داریم اینه که خیلی مطلب یاد میگیریم ولی عمقش کمه و نمیفهمیم و اصلا روش فکر نمیکنیم. بعد هم مجبور میشیم نمودار درختیشو بکشیم تا بتونیم یه فهم اولیه و ساده ازش داشته باشیم. شاهد ادعام هم اینکه بارها شب امتحان برام اتفاق افتاده از اون دوستم که داره درس برام توضیح میده و معمولا نمره 100 هم میگیره یک سوال مفهومی که می پرسم، جواب میده: «من نمیدونم؛ تو کتاب این جوری نوشته!»
واقعا کیفیت درس خوندنمون خیلی کمه
به نظرم جا داره تو درس رفتار سازمانی، اصول مدیریت، روانشناسی کار، استراتژیک و... به جای این که 100 تا نظر مختلف بخونیم و حفظش کنیم و الان هیچی ازش یادمون نباشه، فقط چندتا مفهوم اساسی رو بخونیم، اما حسابی روش عمییق شیم، فکر کنیم، خلاقانه نقد کنیم و به فکر طراحی یه مدل متناسب با نیاز خودمون و جامعه مون باشیم.
به نظرم بیشتر دونستن به معنای تلنبار کردن مطالب پراکنده و اغلب به دردنخور، هنر نیست. در مدیریت این هنره که چیزای رو که میدونی فهمیده باشی و بتونی ازش دفاع یا نقد کنی و در آخر هم عملی و اجراییش کنی.
